Girilen ortamlar da belirliyor muhabbetteki kelime zenginliğini. Eğitim seviyesi olarak da bakmıyorum bu mevzuya galiba ama kitap okuyan insanın daha fazla kelime ile cümle kurduğunu düşünüyorum.
Süslü ifadeden kastımız ne? Zengin kelime kullanımı süslü ifadeye yol açmaz ki.
Entel görünümlü kelimeler, terimsel ifadeler mi? Evet bazı mesleki kelimelerin böyle bir havası var. Bazı kelimelerin de böyle bir havası var mesela paradoks. Çok havalı ama Türkçe kökenli değil gerçi.
Bence günlük hayattaki dil kullanımını iletişime geçtiğiniz insanlar belirliyor. Misal bir kere şöyle bir eleştiri almıştım: "sen neden üst yazı gibi konuşuyorsun ki" jdhdh
Bence önemli olan anlaşılır olmak. Yani biriyle iletişim kurarken kullandığınız kelime sayısıyla iletişim başarısı doğru orantılı değil. Dilin amaçlarından biri anlaşmak ise, alıcının önemi var. Kanalın niteliğini alıcı belirler. O nedenle bazen az kelime ve yalın bir dille anlatırız.
Bazen zengin bir dil kullanırız, daha entelektüel kodlarla konuşuruz çünkü alıcı bu düzeydedir. Samimiyet, anlaşılır olmakta bence.

__________________

Sürekli iletişim kurulan bir insan düşünelim. Sizin ifadenizle kanalın niteliğini alıcı belirliyor olsun ve bu alıcıyla iletişim kuran herkes bu düşünceye sahip olsun. Bu alıcının hiçbir zaman kendini geliştirmesine gerek kalmayacaktır sanırım.

İnsanlarla olan etkileşimimizde kendimizi sürekli onlara göre mi düzenlemeliyiz? Bazı noktalarda onların kendilerini bize göre düzenlemesi gerekmez mi? Öğrenme ihtiyacı eksikliğin fark edilmesiyle doğmaz mı?

Tüm iletişimler başarı odaklı mıdır?

Ben bu tür durumları genelde üstlerime karşı yaşıyorum. (Farklı başlıklarda üstler. Manevi üstler mesela) Onlara kendimi doğru ifade etme, açıklayabilme, hatta hesap verebilme mahiyetinde. Büyükbabamla olan iletişimim başlı başına örnek olarak gösterilebilir. Kelime tercihlerinin yanında, üslup, tavır gibi diğer faktörleri dahi gözetiyorum.

Dili zengin kullanamadığınız zaman, kendinizi doğru şekilde ifade edebilme şansınızı da kaybedersiniz. Eğitim sistemimiz ezbere dayalı ve test çözmeye yönelik olduğu için araştırma-kitap okuma oranımız da düşüyor.

Ne kadar az kelime kullanılırsa o oranda dil de zenginliğini kaybetmeye başlar.

Entel görünmek adına, anlaşılmayan cümleler kurma çabasını elbette gereksiz buluyorum fakat bu dilimizi daha fazla kelime ile kullanmayacağımız anlamına da gelmez.

__________________
İnsan ne kadar az düşünürse, o kadar çok konuşur. Cahilliğin en büyük kanıtı budur.
Montesquieu

Aynen, aynen aynen

Çok güzel bir Türkçem var eyvallah da Türkçe'nin yazılışı konusunda mantıksızlıklar var. Sorguladığınızda anlayabiliyorsunuz. Bunlar olmasa daha da kolay öğrenilebilir

Estağfurullah.

Fason tekstil üreticisini bul bana.

@Pupilla

Yazımımda bir sorun mu var? Tedirgin oldum.

@Prodesmotes yok hayır senin için söylemedim, yazımında bir sorun yok
Ben birleşik sözcükleri falan kasteddim. Mesela şöyle düşün karabiber birleşik yazılırken toz biber ayrı yazılıyor. ;d

fakat dili birileriyle anlaşmak için kullanmıyor muyuz, kendini geliştirmesini neden isteyeyim? yani gelişme ideal olan ama iletişim amacına ulaşıyorsa, alıcının gelişip gelişmemesi vericinin umurunda olmayabilir.

ama şu noktada size hak veriyorum, evet, bir noktada onların da bize göre kendisini düzenlemesini bekleyebiliriz. ama yine aynı şeye dönüyorum ama günlük dil kullanımı iletişim için, iletişebiliyorsak problem yok gibi düşünebilirim.


evet bakın bunu söyleyecektim. ne yaparsanız yapın manevi üstlerle iletişim hep yaştaşlarınızdan farklı olacaktır. onlarınki farklı bir düya, farklı bir nesil, farklı bir kültür. elbette çağdaşlardan farklı olacak bir önceki nesille iletişim ve dil kullanımı.
"dışarıda arkadaşlarla takılıyoruz" gibi bir cümleyi anlayamayabilir misal dedelerimiz, gerçi benimkisi anlayabilirdi dkls sadece örnek olsun diye söylüyorum. günlük dildeki bazı kelimeler, çağın popüler kelimeleri. dolayısıyla, eski neslin tam anlamıyla bu dile vakıf olmasını bekleyemeyiz.
dolayısıyla yine alıcının önemi var. sanırım iletişime başarı odaklı bakıyorum ben.

__________________

Bahsettiğim amcam oluyor. Bizde öyle. O da anlayabilir ama ben saygı ve saygınlık açısından tercih etmiyorum. Ona karşı: " Dışarıda arkadaşlarla takılıyoruz" cümlesini kurduğumu hayal dahi edemiyorum. Üzgünüm.

Düşüncelerinize saygı duyuyorum elbet.

Günlük yaşantıda her iletişime başarı odaklı yaklaştığımızda geriye ne kalıyor? Hangi yaşantımızda zenginliklerimizi paylaşacağız? Neden diğerleri sizinle olan iletişiminde başarıyı kovalama ihtiyacı hissetmesin?

Mahşer midillilerine karşı bir duruş sergilemeliyiz.