ne zaman büyük konuşsam, büyük düşünsem, azıcık ahkam kesmeye kalksam -ya birazcık çok da değil- bir şekilde tosluyorum jkd şey okumuştum Ruhi Mücerret'te "asla yapmam" dediğimde, tam da öyle davranmama varan bir geri sayım başlıyor. napalım, kadere sırtını dönemezsin. aklın yolu belli; kalbin yoluysa yalnızca yüründükçe var oluyor"
murat menteş, kafası çok acayip bir adam. her kitabı için of çok güzel diyemem ama ilginç. tıpkı murakami gezegeni gibi menteş alemi diye de bir şey var. misal "korkma ben varım"... ne tatlı bir mektup kısmı var o kitabın. ne zaman canım sıkılsa açıp açıp okur, müntekim'i sever, şebnem'e özenirim.
"şebnem galiba kendimizi tam olarak tanıyamadığımız için hayat ilginçliğini koruyor"
"huşuyla öpüyorum"
aha bu da şarkım